இருட்டை எனக்கு பிடித்திருக்கிறது (உரையாடல் போட்டிக்காக )..!!!

நம் நிழல் மட்டுமாவது
நம்மோடு வருகிறதா
என அடிக்கடி
பரிசோதிக்கும் அவஸ்தைகளோ

புன்னகையை ஏந்தியபடி
எதிர்ப்படும் மனிதர்களுக்கான
முகமூடியைத் தேடி அணிந்திடவோ

சாவி கொடுக்கப்பட்ட எந்திரமாய்
அலுவலகங்களின் ஊடாக
அலைந்து திரிவதோ

நம் செயல்களை
யாரேனும் கண்டு கொள்வார்களோ
என பயம் கொள்வதோ

இருட்டில்
அவசியப்படுவதில்லை

மாறாக

காற்றின் வாசம் நுகர்ந்தவாறே
மாடியில் படுத்தபடி
நண்பர்களோடு கதை பேசித் திரியவும்

கண்ணுக்கு புலப்படா
கற்பனைத் தோழமையின்
தோள் சாய்ந்து அழுதிடவும்

தூக்கமில்லா பின்னிரவு பயணங்களில்
பக்கத்து இருக்கைகளில் துயிலும்
குழந்தைகளின் அழகைப் பார்த்து ரசித்திடவும்

வேதனைகள் ஏதுமில்லாமல்
தூக்கத்தில் ஆழ்ந்து போகவும்

முன் பின் பார்த்தறியா பெண்களை
கனவில் புணர்ந்து திளைக்கவும்

கண்கள் மூடி
இல்லாத கடவுளோடு
சண்டைகள் போடவும்

எந்த பயமுமற்று
நான்
நானாக இருப்பதற்கும்

இருட்டு
எல்லாவற்றுக்கும்
சவுகரியமாக இருக்கிறது
என்பதாலேயே

இருட்டை எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது..!!
இருட்டை எனக்கு மிகவும் பிடித்திருக்கிறது..!!!