காற்றில் யாரோ நடக்கிறார்கள் (2)..!!!

காற்றில் யாரோ நடக்கிறார்கள் - கல்குதிரை, கணையாழி, தினமணி, விகடன், குமுதம், அட்சரம், எஸ்ராவின் வலைத்தளம் ஆகியவற்றில் வெளியான கட்டுரைகளின் தொகுப்பு. இந்தப் புத்தகத்தில் இருக்கும் கட்டுரைகளை இலக்கியம், கலை, திரைப்படம், அனுபவம், பொது என்று ஐந்து பிரிவுகளாக தொகுத்து இருக்கிறார்கள். புத்தகம் பற்றிய முதல் இடுகையை படிக்க இங்கே சொடுக்குங்கள்.


கலை
******


தமிழ்நாட்டில் பிறப்பு முதல் இறப்பு வரை இசை என்பது மிக முக்கியாயமான ஒன்றாக இருந்து வருகிறது. ஆனால் இன்றைய சூழலில் நம் பாரம்பரிய இசை வடிவங்களில் பல காணாமல் போய் விட்டன. தலைமுறை தலைமுறையாக இசைக்கருவிகளை வாசித்து வந்தவர்கள் இன்று இருந்த இடம் தெரியவில்லை. இது எத்தனை பெரிய வேதனை? வெளிநாட்டில் இருந்தெல்லாம் ஆர்வத்தோடு வந்து இங்குள்ள கலைகளை கற்றுக் கொள்ளும் பொழுது நாம் ஏன் அவற்றை புறக்கணிக்கிறோம்? இந்தக் கேள்விகளை எல்லாம் எழுப்புகிறது "ஹாங் இசை" என்னும் கட்டுரை. கண்டுபிடிக்கப்பட்டு வெறும் எட்டு வருடமே ஆன "ஹாங்" என்னும் இசைக்கருவி பற்றியும், அதை வாசிக்கப் பழகிக் கொண்ட ஜெர்மானிய இளைஞரின் ஆர்வம் பற்றியும் இந்தக் கட்டுரை விரிவாகப் பேசுகிறது. பாரி நாயனம் என்னும் தமிழ்நாட்டு பாரம்பரிய இசைக்கருவியை கற்ற ஜப்பானிய இளைஞர், அதனைப் பற்றி புத்தகம் ஒன்றும் எழுதி இருக்கிறார் என்பது ஆச்சரியம்.


ஒரு எழுத்தாளர் மிகச் சிறந்த ஓவியராக இருக்க முடியும் என்பதற்கு சான்று "டி.ஹெச்.லாரன்சின் ஓவியங்கள்". எது ஆபாசம் என்று எதிர்க்குரல் எழுப்பிய லாரன்சின் ஓவியங்களில் இருக்கும் நேர்த்தியையும், சிதறடிக்கப்பட தன்மையையும் பெரிதும் சிலாகிக்கிறார் எஸ்ரா.


புதுக்கோட்டை மாவட்டம் கொடும்பாளூரில் இருக்கும் "மூவர் கோவில்" மிகவும் முக்கியமான சரித்திரச் சான்றாகும. பூதி இருக்கு வேளிர் என்ற மன்னரால் கட்டப்பட்ட இந்தக் கோவில் சிற்பக்கலைக்கு அருமையான எடுத்துக்காட்டாக விளங்குகிறது. ஆயிரம் வருடப் பழமை கொண்ட இந்தக் கோயிலின் இன்றைய நிலை என்ன? புதையுண்ட சுவர்களும் இடிபாடுகளுமே. நம் நாட்டின் வரலாற்றை நாம் ஏன் பாதுகாக்க முற்படுவதில்லை? சரித்திரப் புத்தகங்களுக்கு வெளியேயும் உலகம் இருக்கிறது என்பதை நாம் உணர வேண்டும் என்று விசனப்படுகிறது இந்தக் கட்டுரை.


புகைப்படக்கலையில் முன்னோடிக் கலைஞரான பிரசான், இடைக்காட்டூரில் இருக்கும் புனித இருதயநாதரின் தேவாலயம், இசைக்கலைஞர் பகானினி, காமிக்ஸ் பற்றிய அறிமுகங்கள் என்று கலை உலகின் பல தளங்களையும் திறம்பட விவரிக்கின்றன எஸ்ராவின் மற்ற கட்டுரைகள்.


திரைப்படம்
*************


கஷ்டப்பட்டு ஐந்தாறு பக்க வசனங்கள் எழுதி புரிய வைக்க வேண்டிய விஷயத்தை ஒரே காட்சியில் எளிதாகச் சொல்லி விடலாம். ஏனெனில் காட்சி ஊடகத்தின் வலிமை மிக அதிகம். ஆரம்ப காலங்களில் திரைப்படத்தின் மூலம் ஒரு தேசத்தின் கலாச்சாரத்தையும், புராணங்களையும், அவர்கள் சந்தித்த பிரச்சனைகளையும் பதிவு செய்து வந்தார்கள். திரைப்படத்தின் மூலம் பல நல்ல விஷயங்களை மக்களிடம் கொண்டு போய் சேர்க்க முடிந்தது. உணர்வு ரீதியாக ஒரு மனிதனை பாதிக்க முடிந்ததே நல்ல சினிமா. தமிழிலும், பிற மொழிகளிலும் வந்த நல்ல படங்கள், கலைஞர்கள் என்று பலரைப் பற்றி பேசுகிறார் எஸ்ரா.


தன் உடல் மொழியால் நகைச்சுவையில் புதிய சகாப்தம் படைத்தவர் சந்திரபாபு. அவர் இயக்கிய "தட்டுங்கள் திறக்கப்படும்" என்னும் படம் அவருக்குள் இருக்கும் இயக்குனரை அழகாக விளக்குகிறது. கதை, திரைக்கதை, வசனம், பாடல்கள், இயக்கம் என்று அனைத்துத் துறைகளையும் ஒன்றாக கவனித்த முதல் தமிழ் கலைஞர் அவர்தான். தன் நிஜ வாழ்வின் வெளிப்படுத்த முடியாத துயரை தனது பாடல்கள் மூலமாக சொன்னவர் சந்திரபாபு. "ஆடிப் பாடித் திரிபவன்" என தனக்கான ஒரு பிம்பத்தை கட்டமைத்துக் கொண்டு, வாழ்வின் இருண்ட பக்கங்களை மூடி வைத்துக் கொண்டார். கடைசி வரை யாராலும் புரிந்து கொள்ள முடியாத ஒரு மர்ம மனிதராகவே வாழ்ந்து மறைந்தும் போனார் சந்திரபாபு.


தமிழ்த் திரையுலகில் பலரும் தொடத் தயங்கிய விஷயங்களை அனாயாசமாக தனது படங்களில் கையாண்டவர் கே.பாலச்சந்தர். விவாதங்களையும், எதிர்ப்புக் குரல்களையும் தனது படங்களில் பலமாக பதிவு செய்தவர். அவருடைய மிக முக்கியமான படமாக "அவள் ஒரு தொடர்கதை"யை சொல்லலாம். பார்வையாளனுக்கு நெருக்கமான, அவனுக்கு நன்கு அறிமுகமான யதார்த்தமான நடுத்தர மக்களை திரையில் காண்பித்த பெருமை பாலசந்தரையே சேரும் என்கிறார் எஸ்ரா.

திரையிலும் இலக்கியம் வெற்றி பெரும் என்பதை செய்து காட்டிய ஜெயகாந்தனின் திரைப்படங்களின் பிரதிகள் இன்று யாரிடமும் இல்லை. ஏன் தமிழில் திரைப்படக் காப்பகம் ஒன்றை உருவாக்க இயலவில்லை என்ற கேள்வி எழும்புகிறது. தமிழில் புதிய அனுபவங்களைத் தரும் கல்லூரி, ஹிந்தியில் வெளியான The blue umbrella, Taare Zameen Par, traffic siganal, Yatra, Johnny gaddhaar முதலிய படங்கள் இந்திய சினிமாவை வேறு தளங்களுக்கு கொண்டு போயிருப்பது மகிழ்ச்சியைத் தருவதையும் குறிப்பிடுகிறார்.


தேசத்தின் நம்பிக்கைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு மங்கோலியாவில் எடுக்கப்பட்ட "the story of the weeping camel" என்னும் ஆவணப்படம் மனதின் உணர்வுகளை அமைதி கொள்ளச் செய்யும் இசையின் சக்தியை வியக்கிறது.


மலையாளத்தில் பல நல்ல படங்களை எடுத்த பத்மராஜன் தமிழில் ஒரு மூன்றாந்தர செக்ஸ் பட இயக்குனராக மட்டுமே அறியப்பட்டு இருந்தார் என்பது வேதனை. அவருடைய "ஓரிடத்தில் ஒரு பயில்வான்" என்னும் திரைப்படம், உடல் அளவில் வலிமையான, ஆனால் மனதளவில் மிகவும் முதிர்ச்சியற்ற ஒரு பயில்வானின் வாழ்கை பற்றி பேசுகிறது. காமத்தில் இச்சை கொள்ளாத அவன் எப்படி தன்னுடைய வாழ்க்கையை இழக்கிறான் என்பதையும், அவனுடைய மன உளைச்சல்களையும் அற்புதமாக பதிவு செய்து இருக்கிறார் பத்மராஜன்.


நீதிமன்ற விசாரணையை மையமாகக் கொண்டு வெளியான ஹாலிவுட் படமான "Judgement at Nuremberg", போலந்தின் புகழ் பெற்ற இயக்குனரான ஆந்த்ரே வாஜ்தா தன தந்தையின் வாழ்வை அடிப்படையாகக் கொண்டு இயக்கிய "Katyn" என்னும் போர் பற்றிய படங்கள் பற்றியும் விரிவாகப் பேசுகிறார் எஸ்ரா. இந்தியத் திரை உலகில் ஒரு புதிய எழுச்சியை உண்டு பண்ணிய "Shloey" எந்த எந்த படங்களின் சாயலைக் கொண்டது என்பது பற்றிய தகவல்களும் இருக்கின்றன.


இதை எல்லாம் படிக்கும்போது என் மனதில் வந்த கேள்விகள் இவைதான். தமிழ் சினிமாவின் இன்றைய நிலை என்ன? ஜனரஞ்சகம் என்ற பெயரில் நாம் நம் அடையாளத்தை தொலைத்து நிற்கிறோம் இல்லையா? பணத்தை மட்டுமே பிரதானமாகக் கொண்டு இன்று கலை பின்தங்கி விட்டதே, இந்த நிலை மாறுமா? பிற நாட்டு படங்களைப் பற்றி நாம் பெருமையாக படிப்பது போல நம் தமிழ்ப்படங்களைப் பற்றி வெளிநாட்டவர் படிக்கும் காலம் வருமா? விடைதெரியாக் கேள்விகள்..!!!

(தொடருவேன்..)

(பதிவ படிச்சுட்டீங்க.. உங்க ஓட்டக் குத்துங்க.. இல்லன்னா கருத்துரை போடுங்க..)