கல்வி - வியாபாரம் - பாடாய்ப்படும் பிள்ளைகள்..!!!

என்னுடைய நெருங்கிய நண்பரவர். மதுரையில் இருக்கும் மற்றுமொரு பொறியியல் கல்லூரியில் பேராசிரியராக பணிபுரிபவர். நேற்று மதியம் போல எனக்கு போன் செய்திருந்தார்.

"சொல்லுங்க நண்பா.. வணக்கம்.. எப்படி இருக்கீங்க..?"

"கார்த்தி.. கார்த்தி.."

அவர் குரலில் மிகுந்த பதட்டமும் கோபமும் இருந்தது நன்றாகத் தெரிந்தது. எனக்கு பயமாகிப் போனது.

"என்னாச்சு நண்பா.. ஏதும் பிரச்சினையா? நான் கிளம்பி வரட்டா? எங்க இருக்கீங்க?"

"அதெல்லாம் ஒண்ணும் வர வேண்டாம் கார்த்தி.. என்னோட குழந்தைய ஸ்கூல்ல சேக்குறதுக்காக வந்து இருந்தேன்.. இப்போ அந்த ஸ்கூல் வாசல்ல இருந்துதான் உங்ககிட்ட பேசிக்கிட்டு இருக்கேன்.."

"என்ன நண்பா.. பிள்ளைக்கு ஏதாவது முடியலையா.."

"அவ நல்லாத்தான் இருக்கா.. இங்க ஒரு விஷயத்தப் பார்த்து எனக்குத்தான் மனசு பொறுக்கல.. வலிக்குதுப்பா.."

"என்னம்மா.. என்ன நடந்தது பொறுமையாக சொல்லுங்க.."

தன்னைத் தானே ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டு சொல்ல ஆரம்பித்தார்.

"இது என்னோட வீட்டுக்குப் பக்கத்துல இருக்குற ஸ்கூல்தான் தலைவரே.. கொஞ்ச நாள் முன்னாடிதான் ஆரம்பிச்சாங்க.. ரொம்பப் பெரிய பள்ளிக்கூடம்னு எல்லாம் சொல்ல முடியாது.. கேள்விப்பட்ட வரைக்கும் கோச்சிங் நல்லாயிருக்குன்னு சொன்னங்க.. இந்த வருஷம் பிள்ளைய இங்க பர்ஸ்ட் ஸ்டாண்டர்ட் சேர்க்கலாம்னு வந்தேன்.. ஆனா வந்த இடத்துல மண்ட காஞ்சு போச்சுப்பா.."

"..?"

"மொதல்ல பிள்ளைக்கு இன்டர்வியூ வைக்கணும்னு சொன்னங்க.. சரி.. ஏதோ ஏ,பி,சி,டி சொல்ல சொல்லுவாங்கன்னு பார்த்தா அஞ்சு டெஸ்ட் வச்சாங்க.. ஐநூறு மார்க்குக்கு.. தமிழ், ஆங்கிலம், கணக்கு, அறிவியல், அப்புறம் இன்னொண்ணு எதுவோ.. அஞ்சு வயசு பிள்ளைப்பா.. அதுக்கிட்ட போய்? இவங்க எல்லாம் மனுஷங்களா?"

"ஓஓ.. பாப்பா பரிட்சையில ஏதும் சரியா பண்ணலையா நண்பா?"

"கருமம்.. அவ அப்படி பெயிலா போகிருந்தா கூட சந்தோஷப்பட்டிருப்பேனே.."

"பாப்பாதான் பாஸ் ஆகிட்டாளே.. அப்புறம் என்னண்ணே?"

"இப்போ பிரச்சினை அவ இல்லப்பா.. எம்பொண்ணு கூடவே பரிட்சை எழுதுன இன்னொரு பையன்.. பெயிலாகிட்டான்.. பச்ச மண்ணு.. அவங்க அப்பா அந்த இடத்துலயே அவனப் போட்டு அடி அடின்னு அடிச்சு.. தாங்க முடியலப்பா.. தடுக்கப் போன என்ன அவங்கப்பா ஒரே வார்த்தைல ஒதுக்கிட்டாரு.. சார் உங்க பிள்ள பாஸ் ஆகிட்டால்ல.. நான் என்ன பண்ணினா உங்களுக்கு என்னன்னு.. செருப்பால அடிச்ச மாதிரி இருந்தது.. அந்தப் பையன் அழுது அழுது ஓஞ்சு போய் ஓரமா உட்கார்ந்துட்டான்.. மழைல நனைஞ்ச கோழிக்குஞ்சு மாதிரி.. இன்னமும் அப்படியே கண்ணுக்குள்ள நிக்கிறான்ப்பா.. அவங்கப்பா ஆட்டோ டிரைவராம்.. நாமதான் படிக்கலை நம்ம பிள்ளையாவது படிக்கணும்னு ரொம்ப ஆசைப்பட்டு அது நடக்கலைன்னு தெரிஞ்சதும் பிள்ளையப் போட்டு அடிச்சுட்டு.. அப்புறம் அந்த ஆளும் அழுதுக்கிட்டே போனாரு.. மனுஷன் கெஞ்சுறாரு.. ஸ்கூல்காரங்ககிட்ட.. எவனும் கண்டுக்க கூட இல்ல.."

"வருத்தம்தாண்ணே.."

"சரியாப் படிக்காத பிள்ளைய எடுத்துக்க மாட்டாங்களாம்.. ஏன்டா.. அப்புறம் என்ன ம**த்துக்குடா பள்ளிக்கூடம்? நல்லா படிக்கிறவங்க மட்டும்தான் ஸ்கூலுக்கு எடுப்போம்னா, சொல்லி கொடுக்க நீ எதுக்கு? அவனே படிச்சுப்பானே.. அப்போ பரவாயில்லாம படிக்கிற பசங்க எல்லாம் தெருவுலதான் நிக்கணுமா? என்னடா சொல்ல வர்றீங்க?"

அத்தனையும் நிதர்சனம். என்ன சொல்வதெனத் தெரியாமல் அமைதியாக இருந்தேன்.

"இன்னொண்ணையும் கேளு.. டெஸ்ட்ல பாஸ் பண்ணினா அடுத்து பெத்தவங்கள கூப்பிட்டு விசாரிக்கிறாங்க.. நீங்க படிச்சு இருக்கீங்களா? வீட்டுல உங்க பிள்ளைக்கு பாடம் சொல்லித் தரமுடியுமா? ஏன்டா வெண்ணைகளா.. நாங்களே எல்லாம் சொல்லித் தரணும்னா அப்புறம் நீங்க எதுக்குடா இருக்கீங்க..? என்னையும் கூப்பிட்டு இப்படித்தான் கேட்டாங்க.. நம்ம பிள்ளைய கூட்டிட்டு வந்திருக்கோம்.. அது ஏற்கனவே அந்தப் பையன் அடி வாங்குனதப் பார்த்து பயந்து போய் கிடக்கு.. மேல பிரச்சினை பண்ணக் கூடாதுன்னு அமைதியா கேட்டுக்கிட்டு இருக்கேன்.. எல்லாத்தையும் விட பெரிய கொடுமை அதுக்கு அப்புறம் தான் நடந்தது.."

"என்னண்ணே ஆச்சு..?"

"ஸ்கூல் ஹெட்மாஸ்டர்.. கூப்பிட்டு பேசினாங்க.. உங்க பொண்ணு ரொம்ப நல்லா மார்க் வாங்கி இருக்கு.. அறிவியல்ல எம்பது.. கணக்குல தொண்ணூறு.. இங்கிலீஷ்ல அறுபத்து அஞ்சு.. தமிழ்லதான் முப்பத்து அஞ்சு.. அது ஒண்ணும் பிரச்சினை இல்ல.. பார்த்துக்கலாம்னு.. அடப்பாவிகளா.. தாய்மொழில பிள்ளைக்கு மார்க் கொறஞ்சு இருக்கு.. அத சரி பண்ணனும்னு சொன்னா அது ஒரு நியாயம்.. ஆனா அத ஒரு விஷயமாவே மதிக்காம இருந்தா..? என்ன லட்சணத்துல இருக்குதுன்னு பாரு.."

"இன்னைக்கு எல்லாமே அப்படித்தானே அண்ணே இருக்கு.. யாரு தமிழா மதிச்சு படிக்கிறா சொல்லுங்க.. நாம மட்டும் தனியா கத்திக்கிட்டு இருந்தோம்னு வைங்க.. நீங்களும் நானும் மட்டும் அப்புறம் லூசுன்னு ஆகிடுவோம்.."

"எனக்கு ஒண்ணுமே புரியலைப்பா.. ஏன் இப்படி? எல்லாத்தையும் சொல்லிட்டு கடைசியா அந்தம்மா ஒரு வார்த்தை சொல்லுச்சு.. இந்த ஏரியாவுலேயே நாங்கதான் கம்மியா பீஸ் வாங்குறோம்னு.. எனக்கு மயக்கமே வந்துருச்சு.. கொள்ளைக்கு இப்படி ஒரு பேரா.. பேப்பர்ல ஜோக்ஸ் படிக்கும்போது .. மத்தவங்க சொல்றபோதெல்லாம்.. எல்லாரும் மிகைப்படுத்தி சொல்றாங்கன்னு நினைப்பேன்.. ஆனா இன்னைக்கு அது எனக்கே நடந்து இருக்கு தலைவரே... நான் என்னோட மொத்த படிப்புக்கும் செலவு பண்ணினத பிள்ளையோட ஒரு டெர்ம் பீசா கட்ட சொல்றாங்க.. நான் பரவாயில்ல.. கொஞ்சம் பணம் வச்சிருக்கேன்.. அது இல்லாதவனோட கதி? இனிமேல் படிப்புங்கிறது காசு இருக்கிறவனுக்கு மட்டும்தானா ? நடுத்தர மக்கள், ஏழைங்க எல்லாம் என்ன பண்ணுவாங்க?"

""கஷ்டம்தாண்ணே.. ஆனா நாம என்ன பண்ண முடியும்?"

"இப்படியே எல்லாரும் சொல்லிக்கிட்டு இருந்தா எப்படி தலைவரே? அந்த சின்னப் பையன மாதிரி இந்த ஊரு பூரா அத்தனை பேரு இருப்பாங்க? அந்த ஆட்டோ டிரைவர் மாதிரி எத்தனை பெற்றோரோட கனவுகளோட இவங்க விளையாண்டுக்கிட்டு இருக்காங்க..? இந்தக் கல்வித்திட்டம் மாறணும்.. பள்ளிகள் ஒழுங்கு படுத்தப்பட்டு நியாயமான கட்டணம் வசூலிக்கப்படனும்.. இதுக்கெல்லாம் அந்நியனும் ஜென்டில்மேனும் வர மாட்டாங்க தலைவரே.. இப்போ என்னோட வேதனைய நான் உங்ககிட்ட பகிர்ந்துக்கிட்டேன் இல்ல? இதை உங்க பதிவுல எழுதுங்க.. அதை படிக்கிறவங்கள இதைப் பத்தி எழுதச் சொல்லுங்க.. உங்க பதிவர்கள் அத்தனை பேரையும் எழுதச் சொல்லுங்க.. இதனால் என்ன மாறும்னு எனக்குத் தெரியாது.. ஆனா இந்த மாதிரியான அநியாங்கள் நடக்குதுன்னு மக்களுக்குத் தெரியவாவது வேணுமா இல்லையா?"

"கண்டிப்பா எழுதுறேன் நண்பா.. நீங்க ரிலாக்ஸ் ஆகுங்க.. பாப்பா?"

"இந்தா கிட்டத்துலதான் நிக்குறா.. அவள இந்த ஸ்கூல்ல சேர்த்தா என்னோட நிம்மதி போயிடும்.. அதனால வேற நல்ல ஸ்கூலா.. மக்களை மதிக்கக் கூடியவங்களா.. பார்க்கணும்.."

"சரி நண்பா.. பார்த்து பத்திரமா வீட்டுக்குப் போங்க.. "

"ரைட்டு தலைவரே.. மறந்துடாதீங்க.. கண்டிப்பா எழுதுறீங்க.."

இதோ.. எழுதி விட்டேன். அவரைப் போன்ற உள்ளக்குமுறல்கள் நம்மில் நிறைய பேருக்கு இருக்கும். ஏதோ ஒரு விடிவு பிறக்கும் என்னும் நம்பிக்கையோடு.. பிறக்க வேண்டும் என்ற ஆசையோடு.. முடிந்தால் நீங்களும் எழுதுங்கள் நண்பர்களே..!!!