(கொஞ்சம் லேட்டாக) விண்ணைத் தாண்டி வருவாயா ..!!!

"என்னண்ணே.. விண்ணைத் தாண்டி வருவாயா பார்த்தாச்சா?"

"இல்லப்பா.. எனக்கு அவரோட படம் அவ்வளவா பிடிக்காது.."

"ஐயையோ.. இந்தப் படத்துல சிம்பு நீட்டா நடிச்சு இருக்காருண்ணே.. எந்த சேட்டையும் இல்ல.. நம்பிப் பார்க்கலாம்.."

"ச்சே ச்சே.. நான் சிம்புவ சொல்லலைபா.. கவுதம சொன்னேன்.."

"அவ்வவ்.. என்னண்ணே சொல்றீங்க.."

"சிம்பு படம்னா கூட இதுதான் இருக்கும்னு தெரியும்.. வெறும் மசாலாப் படம்னு பார்த்துட்டு வந்திடலாம்.. ஆனா கவுதம்?.. அது என்னமோ தெரியல.. எனக்கும் அவருக்கும் ஆவுறதில்ல.. தமிழ்ல இங்கிலீஷு படம் எடுக்குறவரு.. காக்க காக்க ஒரு படம் மட்டும்தான் பிடிச்சது.. அதனாலதான் யோசிக்கிறேன்.."

என்னோடு பேசிக் கொண்டிருந்தவர் என்னை ஒரு மாதிரியாகப் பார்த்துக் கொண்டே விலகிப் போனார்.


இயல்பாக இருப்பது ஒரு வகை. இயல்பாக இருப்பதுபோல காட்டிக்கொள்வது இன்னொரு வகை. கவுதமின் படங்கள் இரண்டாம் வகையை சேர்ந்தவை என்பதுதான் என்னுடைய கருத்து. இன்று வரைக்கும் அவருடைய படங்கள் பாடல்களாலேயே தப்பித்துக் கொண்டு வருகின்றன. நடிப்பவர்கள் எல்லோரும் ரொம்பவே அண்டர்பிளே செய்வது.. திணிக்கப்பட்டது போன்று தெரியும். அத்தோடு அவர் காமிக்கும் மேல்தட்டு வர்க்கத்தோடு என்னால் எப்போதும் என்னை இணைத்து பார்க்க முடிவதில்லை. அதனாலேயே வி.தா.வ பார்க்காமல் இருந்தேன்.

அந்த சமயத்தில்தான் நண்பர் முரளிகுமார் பத்மநாபனின் குறுந்தகவல் வந்தது... "வி.தா.வ பார்க்காதவர்கள் காதல் தேவதையின் சாபத்துக்கு ஆளாவார்கள்..." படம் அத்தனை நன்றாகவா இருக்கிறது? பதிவுகளிலும் நண்பர்கள் ஆகா ஓகோவென்று எழுதி இருந்தார்கள். அசலில் பட்ட அடி ஞாபகம் இருந்ததால் மாணவர்களிடம் கேட்டேன். அவர்களும் நன்றாகவே இருப்பதாக சொன்னார்கள். சரி நம்பிப் போகலாம் என்று முடிவெடுத்து தான் படத்தைப் பார்த்தேன்.


படத்தில் அடிக்கடி சிம்பு ஒரு வசனத்தை சொல்கிறார். "ஊருல எத்தனையோ பொண்ணு இருக்கும்போது நான் ஏன் சார் ஜெச்சிய லவ் பண்ணுனேன்..?" அதேதான். ஊருல எத்தனையோ தியேட்டர் இருக்கு.. நல்ல படம், நாதாரிப் படம்னு எத்தனையோ ஓடுது.. இந்தப் படத்த நான் ஏன் பார்த்தேன்?

ரொம்பவே சிம்பிளான கதை. மெக்கானிக்கல் படித்து விட்டு இணை இயக்குனராக விரும்பும் சிம்பு. போலாரிசில் வேலை பார்க்கும் மலையாளப் பெண் திரிஷாவைப் பார்த்தவுடன் காதலிக்கிறார். சில பல வேண்டாம்களுக்குப் பிறகு திரிஷாவும் காதலிக்கிறார். மதம், குடும்பம்.. இதை எல்லாம் மீறி காதலர்கள் இணைந்தார்களா.. சிம்பு தன் கனவுப்படத்தை எடுத்தாரா என்பதுதான் கதை.



கையைக் காலை ஆட்டாத சிம்பு. யங் சூப்பர் ஸ்டாராம் (அடங்குங்கப்பா..) காதலை சட்டென்று சொல்வது.. பின் அதற்காக வருத்தப்படுவது.. சின்ன சின்ன சந்தோஷங்கள்.. காதலைப் பிரிந்து வாடுவது என அமைதியாக நடித்து இருக்கிறார். அதே நேரத்தில் மனிதர் திரிஷாவோடு வாழ்ந்து இருக்கிறார். எத்தன இச்சு? முடியலடா சாமி. படத்தில் எனக்கு ரொம்பப் பிடித்து இருந்தது திரிஷாதான். செம க்யூட். அவருடைய கேரியரில் இதுதான் பெஸ்ட் என்று சொல்லலாம். எல்லா உடைகளும் அவருக்கு பொருந்துவது அழகு. சிம்புக்கு உதவும் நண்பராக வரும் கணேஷின் ஒன் லைனர்கள் சிரிக்க வைக்கின்றன.


படத்தை தூக்கி நிறுத்துவது மனோஜ் பரமஹம்சாவின் ஒளிப்பதிவுதான். காட்சிகள் அத்தனையும் தெள்ளத்தெளிவு. குறிப்பாக கேரளா காட்சிகள்.. பாடல்களை படமாக்கி இருக்கும் விதமும் அருமை. ரகுமானின் இசையைப் பற்றி சொல்லவா வேண்டும். வழக்கமான வடிவங்களில் இருந்து மாறுபட்டு பாடல்களை கொடுத்து இருக்கிறார். ஹோசன்னா, ஓமனப்பெண்ணே, கண்ணுக்குள் கண்ணை வைத்து.. மூன்றும் என்னுடைய பேவரைட்ஸ். பின்னணி இசையில் ரொம்ப நாள் கழித்து கிழித்து இருக்கிறார் ரகுமான். ஆனால் அதே நேரத்தில் ஒரு சில காட்சிகளில் தூங்கி விட்டார் போல. அண்ணனோடு சண்டை என திரிஷா - சிம்பு மோதிக் கொள்ளும் காட்சி, பிரியும்போது வரும் சோகம் என மனதை உருக்கும் சோகப் பின்னணியில் பின்னப் போகிறார் என்று பார்த்தால், அங்கே வாத்தியங்கள் கிடந்து உருளுகின்றன. என்ன கொடுமை சார் இது? கண்ணை உறுத்தாத கலை ராஜீவனுடையது. எடிட்டிங்கில் ஆன்டணி தன்னால் முடிந்ததை செய்து இருக்கிறார்.


படத்தின் அடிப்படையே திரிஷாவின் கேரக்டர்தான். அவர் பிராக்டிகலா இல்லை காதலில் உணர்ச்சி வசப்படக் கூடியவரா? ஒன்றுமே புரியவில்லை. ஒரு காட்சியில் நாம் நண்பர்களாக இருப்போம் என்கிறார். அடுத்த காட்சியில் அத்தனை பழக்கம் இல்லாத ஒருவனை ரயில் கிஸ்ஸடிக்க விடுகிறார். அடுத்த காட்சியில் மீண்டும் நாம் நண்பர்கள் என பல்டி அடிக்கிறார். மதம், வயது எல்லாம் பற்றி பேசுகிறார், இவர் பிராக்டிகல் ஆனவர் என்று சொல்ல முடிகிறதா என்றால்.. அதுவும் இல்லை. தன் குடும்பத்தை பற்றி எதுவுமே யோசிக்காமல் கல்யாணத்தை நிறுத்துபவரை அப்படி சொல்லவும் முடியாது. ஜெயிலில் இருந்து வரும் சிம்புவிடம் அத்தனை உருகி உருகி காதல் பேசுபவர், வேலை காரணமாக அலைந்து திரியும் சிம்புவைப் புரிந்து கொள்ளாமல் பிரிவதை ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை. திரிஷாவின் கேரக்டேரைஷேஷனில் தானும் குழம்பி நம்மையும் குழப்பி இருக்கிறார் கவுதம். அதுதான் படத்தின் மிகப்பெரிய பலவீனம் என சொல்லுவேன்.


படத்தின் முதல் ஒரு மணி நேரம் அட்டகாசம். நேரம் போனதே தெரியவில்லை. ஆனால் அதன் பிறகு? திரைக்கதை இத்தனை மெதுவாக இருந்தால்தான் அது கிளாஸ் படம் என்று யாரோ இயக்குனரிடம் தவறாக சொல்லி இருக்கிறார்கள். இரண்டாம் பாதி நத்தை வேகத்தில் போகிறது. திரிஷா தனது திருமணத்தை நிறுத்தும் இடைவேளையில் பிடித்த சனி... கிளைமாக்ஸ் ட்விஸ்ட் வரை விடவில்லை. "I am crazy about you, I wanna make love to you.." வழக்கமாக கவுதம் படங்களில் வருவது போலவே குட்டி குட்டியான வசனங்கள். அதுவும் படம் பார்ப்பவர்களுக்கு புரிந்து விடக் கூடாது என கங்கணம் கட்டிக்கொண்டு பேசுகிறார்கள். மணிரத்னம் படமே பரவாயில்லாமல் இருக்கும் போல. இன்னும் எத்தனை நாட்களுக்குத் தான் இதை வைத்தே படம் காமிப்பீர்கள் கவுதம்?

படம் பார்ப்பவர்கள் எல்லோருக்குமே தங்கள் முதல் காதல் ஞாபகம் வரும் என்கிறார்கள். எனக்கு சத்தியமாக தோன்றவில்லை. இதில் வரும் candy floss காதலோடு மனம் ஒட்டவே இல்லை. ரொம்பவே மேலோட்டமான காதல் படம்.

கவுதம் தன்னோட அடுத்த படம் தலையோட பண்ணப் போறாராம். ஏற்கனவே நொந்து போய் இருக்கோம். இது வேறவா? ஒண்ணும் சொல்றதுக்கு இல்ல. நடத்துங்க..

விண்ணைத் தாண்டி வருவாயா - மனதுக்கு வெகு தொலைவில்