ஆதவன் - திரைவிமர்சனம்..!!!

1980களில் ரஜினி நடித்து தாய்வீடு என்று ஒரு படம் வந்தது எல்லோருக்கும் நினைவிருக்கலாம். அதே கதையை கொஞ்சம் உல்டா செய்தால் ஆதவன் ரெடி. நோ லாஜிக், ஒன்லி மேஜிக் - இதுதான் கே.எஸ்.ரவிக்குமார் படங்களின் தாரக மந்திரம். ஏன், எதற்கு என்று கேள்வி கேட்காமல் படம் பார்த்தால் ரெண்டு மணி நேரம் பொழுது போக்கி விட்டு வரலாம். ஆதவனிலும் அதே கதைதான். குருவி என்னும் மாபெரும் வெற்றிப் படத்துக்குப்(?!!) பிறகு உதயநிதி ஸ்டாலின் தயாரிப்பில் வெளிவந்திருக்கும் இரண்டாவது படம்.

கூலிக்கு கொலை செய்பவர் சூர்யா. குழந்தைகளைக் கொன்று உடல் உறுப்புகளைத் திருடும் கூட்டத்தை பற்றி விசாரணை செய்ய அமைக்கப்பட்ட கமிஷனுக்குத் தலைவர் பரத் முரளி. அவரைக் கொலை செய்வதற்காக வேலைக்காரன் வேசத்தில் வீட்டுக்குள் நுழைகிறார் சூர்யா. உண்மையில் முரளிதான் சூர்யாவின் அப்பா. உண்மை தெரிந்து கடைசியில் எப்படி வில்லன்களிடம் இருந்து தன் அப்பாவை சூர்யா காப்பாற்றுகிறார் என்கின்ற ஹைதரலி, ஷாஜகான், பாபர் காலத்து கதைதான் ஆதவன்.

மாஸ் ஹீரோ ஆக முயற்சி செய்திருக்கிறார் சூர்யா. (வேணாம்னே.. சொன்னாக் கேளுங்க. படத்துக்குப் படம் ஏதோ வித்தியாசமா பண்றீங்கன்னுதான் உங்க படத்துக்கு வரோம். அதுல மண்ண அள்ளிப் போடாதீங்க...) அழகாக இருக்கிறார். ஆடுகிறார். பாடுகிறார். நடிப்பதற்கு வாய்ப்பில்லாத படத்தில் அவரால் வேறொன்றும் செய்ய இயலவில்லை. பிளாஷ்பேக்கில் பத்து வயதுப் பையனாக வரும் காட்சிகளில் மார்பிங் படு கேவலமாக இருக்கிறது. தன் கலையுலக வாழ்வில் முதல் முறையாக ஒரு படத்தில் இடையைக் காட்டாமல் நடித்து இருக்கிறார் நயன்தாரா. பரிகாரமாக ஒரு பாட்டில் "பம்பாய் - மணிஷா கொய்ராலா" மாதிரி ஓட விட்டிருக்கிறார்கள். பாடல்களுக்காக வந்து போகிறார். க்ளோசப் ஷாட்டுகளில் பாட்டி மாதிரித் தெரிகிறார்.

முதல் பாதியின் உண்மையான ஹீரோ வடிவேலுதான். ரொம்ப நாட்களுக்குப் பிறகு மனிதர் பிரித்து மேய்ந்திருக்கிறார். அட்டகாசம். பரத் முரளியின் கடைசிப் படம். நன்றாக நடித்து இருக்கிறார். படத்தில் நடித்திருக்கும் பெரிய பட்டாளத்தில் நம்மை இம்சை செய்பவர்களில் முதலிடம் சரோஜா தேவிக்கு.. இரண்டாமிடம் ரமேஷ் கண்ணாவிற்கு.... மூன்றாமிடம் ஷாயாஜி ஷிண்டேவுக்கு. லூசுத்தனமான வில்லன் வேடத்தில் ராகுல்தேவ். எப்போதும் விஜயகாந்த் படங்களில் இஸ்லாமியத் தீவிரவாதியாக வருபவர் இதில் கொலைகார டாக்டராக வருகிறார். வில்லன்கள் எல்லோருமே இஸ்லாமியராக சித்தரிக்கப்படுவது ஏன் என்பதுதான் புரிந்து தொலைய மாட்டேன் என்கிறது.

இரண்டாம் பாதி படத்தின் ஹீரோ ஹாரிஸ் ஜெயராஜ். மூன்று அருமையான பாடல்களும் இரண்டாவது பாதியில்தான் வருகிறது. ஏனோ ஏனோ பாட்டும், ஹசிலி பிசிலி பாட்டும் படமாக்கப்பட்டு இருக்கும் விதம் அருமை. வெளிநாடுகளின் அருமையான லொகேஷன்களில் படமாகி இருக்கும் ஒளிப்பதிவாளர் கணேஷுக்கு பாராட்டுக்கள். சண்டைக் காட்சிகளை அமைத்து இருப்பவர் கனல்கண்ணன். படத்தின் ஆரம்பத்தில் வரும் சேசிங் காட்சி தூள். டான்மேக்சின் எடிட்டிங் ஓகே ரகம்தான்.

ரமேஷ் கண்ணாவின் கதைக்கு திரைக்கதை அமைத்து இயக்கி இருப்பவர் கே.எஸ்.ரவிக்குமார். ஹீரோயிசம், சிரிப்பு, சண்டை, நாலு பாட்டு என தன்னுடைய வழக்கமான பார்முலாவை விட்டு நகர மறுக்கிறார். படத்தின் ஆரம்பக் காட்சிகள் படு மந்தம். அதே போல கிளைமாக்ஸ். இத்தனை ரணகொடூரமான கிளைமாக்சை பார்த்து ரொம்ப நாளாகி விட்டது. காரில் இருக்கும் பாமை, அந்தரத்தில் பறந்து போய் பிடுங்கி, ஹெலிகாப்டரில் கொண்டு சூர்யா சொருகும் காட்சியில் நமக்கு கண்களில் ரத்தக்கண்ணீரே வருகிறது. தசாவதாரம் படத்துக்குப் பின் வரும் ரவிக்குமார் படம் என்று ரொம்ப எதிர்பார்த்துப் போனால் ஏமாற்றமே மிஞ்சுகிறது.

ஆதவன் - ஆவரேஜ்